"Küçük, beklesene!" Durdum ve arkama sakince döndüm. "Küçük?" İğrenir gibi çıkmıştı dudaklarımdan. Gözlerimi yavaşça kapatıp hızlıca açtım. Bu birkaç saniye sakinleşmem için yeterliydi. Şeytanı bile kıskandıracak bir gülüş yerleşti dudaklarıma ve bakışlarımı aşağı indirdim. Daha doğrusu Sinan'ın aşağılarına... Anladınız. "Alındım, gücendim Sinan abi. Ben de küçük desem hiç hoşuna gider mi?" ... Karşımdaki daha doğrusu altımdaki Sinan dudaklarını yalayınca sızlayan dudaklarımı artık tutmak mümkün olmuyordu ki "Abisi, kalksan mı artık?" rahatsızca kımıldadı. "Kilo mu aldın sen; nefes alamıyorum burada." 03.09.2022