KAYIP KIRALLIĞIN PRENSESİ

"Hey sen. İnsanlarla dalga geçmek hoşunamı gidiyor?"

Bu çocukta kim. Kendini ne sanıyor bu gerizekalı.

*Çocuk arkasını döner.*

"Banamı dedin ufaklık?"

Bu salak az önce bana ufaklık mı dedi? Sakin olmalıyım. Sakin olmalıyım. Hayır sakin olamam.

"Haddini bil. Birdaha seni bu kızın yanında görmeyim!"

*Gülmeye başlar.* Ben buna dalarım şimdi.

"Sen benim kim olduğumu biliyormusun?"

Bu seferde ben ona güldüm.

"Evet. Dengesiz, Haddini bilmeyen, Ukala başkaa... devamını sen getir istersen."

*Yüzü ciddileşti.*

"Babam bunu duysa sana ne yapardı acaba? Merak ettim. Denesem mi?"

İnşallah Babası Ateş hoca değildir. Gerçi Toprak hocayada benziyor gibi.

"Bende merak ettim, sen diyince. Ama ne var biliyormusun inan umrum değil. Peki baban insanlara böyle davrandığını duysa sana ne yapar?"

Yüz ifadesi çok güzeldi. Utanmasam Yerden yere yatar Gülme krizine girerdim ama birazdan artık.

(Bu kitap tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişiler veya kurumlar ile bir ilgisi bulunmamaktadır.)