Ölmüş yapboz parçaları canlanmayı bekliyordu. Hatıralar arasındaki çatlaklar zihnim ve kalbim arasında bir savaşa neden oluyordu, perdeyi aralayabilecek miydim, sorularımı cevaplayabilecek miydim bilmiyordum ancak tek bildiğim bir şey vardı o da tamamlamam gereken koskoca bir yapboz olduğuydu. Bize burada özel olduğumuzu, hayatimizin burada başladığını ve sonuna kadar burada olacağımızı söylediler. Büyük bir savaşa nerden geldiğimizi bilmeden hazırlandık. Burada farklılıklarımızı görmediler ayni sistem altında sadece onların amaçları için eğitildik halbuki bizim amaçlarımız arıydı bizim geçmişimizi burada çaldılar kendi hedeflerimizi hiçe saydılar. Dünyadaki çocukların ve ailelerin hayatlarını mahvettiler. Bizi sınırladılar çünkü Dünyadaki insan turunun varlığını sürdürebilmek için bazı hayatların fedakârlık yapması gerektiğini düşünüyorlardı fakat bundan hiçbirimizin haberi yoktu. Yapay beyinlerden oluşmamızı istiyorlardı. Ancak ben hatırlıyordum. Her şeyi sanki tekrar yaşıyormuş gibi hissediyordum. Zihnimde her gün biri çığlık atarak uyandırıyordu beni ve ben bu sesin sahibini merak ediyordum.