Arkadaşını beklerken panolara bakmaya karar verdi Atsumu. Her zaman birçok yazı ve resimle dolu olmasına rağmen hiç kimsenin bakmamasını üzücü bulsa da rast gelmedikçe o da bakmazdı. Tarihi resimlerin asılı olduğu panoyu kısaca inceledikten sonra yan panoya geçti. Gözleri güzel bir elyazısıyla kağıda geçirilmiş yazıya takıldı. Uzun olması Atsumu için engel olmaktan çıkmış bir çırpıda okumuştu. Hızlı okumasına rağmen her cümlenin kalbinde oluşturduğu ağrıyı hissedebiliyordu. Yazarın ismine baksa da kağıtta sadece takma bir isim vardı. Buna morali bozulmuştu işte. Yazarın duygu ve düşünceleri onun düşünce dünyasıyla birebirdi resmen! Gözlerini tekrar yazının ilk kelimesiyle buluşturdu. O andan itibaren her gün tekrar tekrar okumaya devam etti. Ta ki yazı kaldırılıncaya dek. biraz acemilik eseri bir kitap, düzeltmek için kaldırdım ama uğraşamayacağım için geri yayınladım. iyi okumalar. 👍🏻👍🏻