İnsan beyni çok tuhaf değil mi? Milyonlarca şey sığdırabiliyoruz içine. Taa çocukluğumuzdan kalan şeyleri hatırlıyor; kimisine gülüyoruz, kimisine üzülüyoruz. Mesela moralimiz bozuk mu, hop hemen zihin kumbaramızdan güzel bir anı çıkarıyoruz, yüzde bir tebessüm oluştu bile. Sevdiğimiz birisini mi özledik; hemen geliveriyor gözümüzün önüne onun yüzü, gözü, elleri. Hem çok da iyi sır saklıyor bence. Kimsenin bilmesini istemediğiniz şeyleri orada tutabiliyoruz. Kimse anlamadan oradan çıkarıp, şöyle bir özlem giderip yerine koyuveriyoruz. Pek tabii her şeyde olduğu gibi bunun da kötü yönleri var. 'Unutamamak' mesela. Keşke olmasa. Unutmak istediğimiz her şeyi alıp zihin kumbaramızdan, fırlatıp atıversek uzaklara. Bi' düşünsenize; o zaman her şey nasıl olurdu acaba?
ÖĞRETMEN VE ÖĞRENCİ KURGUSUDUR! YAŞ FARKI MEVCUTTUR!
Okuduğumuz TEXTİNG kurgularında genç ama masum kızlar hep rastgele bir numaraya yazar ve hayatının aşkını bulur. Peki ya ben neden okulumuza yeni atanan Matematik hocasına yazdım? Evren galiba bana bir tarafıyla gülüyordu...
ASIK SURATLI NEŞE (YARI TEXTİNG)
Yasemin Neşe_Çağatay Yaman Ertürk