Suya düştüler. Selim ilk uyandı. Ne yapılacağını bilmiyordu. Ilk Şebnem olmak üzere hepsini kıyıya sürükledi. Kainat önde oturduğu için ağır yaralanmıştı. Önder de uyandı. Can da yavaş yavaş kendilerini topladı. Selim bir anda "Şebneeeem!!" diye bağırdı. Koşarak Şebnemin yanına gitti. Şebnemin dudağı kanıyordu, kaşı patlamıştı, bacak ve kolları yaralar ve kanlar ile doluydu. Selim "Can ambulansı ara!" dedi. O Sırada Şebnem "Selim..." diye mırıldandı. Hala gözlerini açmamıştı. Selim "Şebnemim, burdayım yanındayım lütfen uyan" dedi. Şebnem gözlerini açtı yavaş yavaş. Şebnem "Selim, iyisin, çok mutluyum..." deyip deyip Selim'i öpücüklere boğuyordu.
***
Önder Özgür'ü uyandırdı. Özgür "Almilla, Almilla iyi mi?!" derken Almilla'nın yerde kanlar içinde olduğunu gördü. Ağlamaya başladı. Almilla'nın yanında "N'olur uyan Almillaa!!" diye hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Almilla uyandı. "Akif!" dedi ve öpüştüler. Akif Almilla'ya sımsıkı sarıldı.
Yıllar önce evlat edinilmiş ve bunu çok sonradan öğrenen edebiyat öğretmeni Ekin Susmaz. Kimsesiz olduğunu düşündüğü bir şehit çocuğun koruyucu annesi olur. Evine aldığı çocuğun 6.yaş gününde birden babası çıkagelir...