Her gün insanlar yeni hayatlarına devam ederdi . Yetim çocuklar için bu geçerli değildi . Her insan kendi karanlığından çıkmaya çalışırdı , bazı insanlar aydınlığı olan insanlar bulup onlarla aydınlanırdı . Yetim çocuklar sessizliği sever , sessizlikte büyür . Bazıları kendi sessizliğinde kaybolur .Birbirlerine bağlıdırlar , biri yoksa diğerleri hiçtir . Hem bir aileleri olsun isterler , hem de zaten onlar birbirleriyle ailedir . Sessizlik herşeydir , önemli olan sessizlikte kendini korumaktır . Aile herşeydir aslında , dert ortağınız , evinizi paylaştığınız ,birlikte yemek yediğiniz , birlikte yaşadığınız kişiler . Peki ya herkes kendi ailesi arasında kaybolursa ? Kaybolmak , fiziksel olarak kaybolmaktan ibaret değildir , ya ruhunuz ,güveniniz , herşeyiniz ailenizde kaybolursa ? Onlar aynı ama farklı olan kişiler , toparlanacaklar mı ? Bu sekiz çocuk sessizlikleri içinde bambaşka yerlerde büyümüştür . Hayata yenilgiyle başlamış bu sekiz arkadaş bambaşka hayatlardadır , ve birbirlerini bu karanlıkta bulmak hiç kolay olmayacaktır .