Ömür boyu tatmadığım bir duyguydu gözlerime öyle bakması. Çok varlıklı sayılmayan bir ailenin tek çocuğuydum ben. Annemin biriciği, babamın herşeyiydim. Taki o gidene kadar. Babam. Herşey kararmıştı benim içim. Ölmemeliydi. Annem beni ayakta tutmaya çalışıyordu. Taki birgün okuldan eve dönerken kapıdakı polislerle herşey yine karardı. Benim adım Yıldız. Ben artık duygusuz bir hiçim. Ama o iki göz şimdi beni içine çekiyor. Lanet olsun.