Ey İstanbulum,Sokaklarında Deli Gibi Koşuşturup,
Toplar Savurduğum,İpler Atlayıp,Küçük Sevdalara Tutulduğum,Sevdalarımla Derslerimi Unuttuğum,Gemilerinle Uyanıp Kokunla Uyuduğum,Dileklerimdeki,Şarkılarım Ve Islıklarımdaki,Sevdalarım Ve Çocukluğumdaki,Sevinçlerimdeki Bir Zamanlar
Tatlı Olan İstanbulum...
Eskisi Gibi Gülücüklerimi Savuşturamıyorum Adalarına
Gezemiyorum sokaklarında,Haketmiyorum Sevgini,Alamıyorum Kokunu Göremiyorum Martılarını,Dokunamıyorum Denizine,Tadını Alamıyorum Balıklarının...
Artık Sadece Soframda Rakım Masamda Resmin Kaldı
Dilimde İsmin,Kulağımda Sesin Kaldı.
Uykularım Haram,Hayallerim Harap Oldu.Unutmak İsteyipte Unutamadığı Deryanda Bu Zavallı İnsancık Kayboldu.
O Gün Dedimki Kendi Kendime
BEN ARTIK İSTANBULUM !