*WattpadRomanceTR Yarışma Kazananı*
Alıntı;
"Eflâh?" Saçlarını kulağının arkasına sıkıştırdığımda gözlerine baktım. "Kalbin çok hızlı atıyor." Sen dokunduğun için diyemedim.
"Yaşadığımı bu gece hissetmeye başladım. Varsın hızlı atsın sol tarafım. Bana birini hatırlatıyor."
"Kimi?" Kollarımın arasındaki bedeni titrediğinde üşüdüğünü düşünüp biraz daha yaklaştım. "Çok güzel bir kelebeği," gözlerine baktım. "Amber gözleri olan birini," dediğimde gülümsedim. "Kıvırcık saçları ve yıldızlardan daha çok parlayan bir meleği hatırlatıyor bana."
Amberleri dolu dolu baktığında başımı salladım. "Ağlama nolur."
"Madam Kelebeği kozasını bulmuş ve güvendeymiş gibi hissettiriyorsun."
"Asıl ben Madam Kelebeği'nin kanatları arasında yuvamı bulmuş gibi hissediyorum." Ellerim benden izinsiz sırtına gittiğinde kaşlarım çatıldı. "Kanatların nerede, sakladın mı yoksa?"
Güldüğünde kısılan bakışlarını kaçırdığında gözlerine bakabilmek için eğildiğimde pembeleşen yanaklarına gülümsedim. "İşte buradaymış, demek ki gülümsediğinde çıkıyorlar ortaya."
*
Yayım tarihi: 25.09.2022
İnstagram hesaplarım: ervanurunkalemi & nurr_ervaa_
@WattpadRomanceTr hesabındaki Eylül ayı yarışması için yazılmış kısa hikayedir.
#hersonbirbaslangıçtır '2 (07.10.2023)
Yetişkin okurlar için uygundur!
Bir Mahalle Hikâyesi...
Çok daha fazlası...
✨
"Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı.
"Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi.
"Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?"
Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu.
"Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.