"- Pytanie.- Tembr głosu chłopaka rozniósł się po okolicy. Przeniosłam swoje zamyślone spojrzenie na idealny profil bruneta.- Co sprawia, że czujesz, że żyjesz?- Jego jasne tęczówki zerknęły w moim kierunku, a ja w tym momencie po raz pierwszy dostrzegłam tak puste spojrzenie drugiej osoby. Jego jasne oczy pochłonięte nicością... - Ból.- Odpowiedziałam, po chwili zastanowienia.- W pewnym momencie stoi się przed lustrem, widząc swoje zapłakane odbicie. Wtedy już same łzy są zmęczone napływaniem do twoich oczu, dlatego zaczynasz sobie wmawiać, że jakoś to będzie i wszystko wytrzymasz.- Nic nie odpowiedział na moje słowa. Jednak ja wcale nie potrzebowałam żadnej odpowiedzi, czy znaku na to, by zrozumieć, że dziwnym trafem chłopak zdawał się doskonale rozumieć wypowiedziane przeze mnie słowa."
32 parts