HATEŞ

"Seni seviyorum." diye fısıldadım onun arkasından duymıyacağını bilerek. Ne kadar bağırsam da onun kulakları bir tek beni duymazdı.
Tam önümden yürüyordu. Birden durdu ayakları. Ve derin bir nefes alıp. O güzel yüzünü bana döndü. Gözleri gözlerimi buldu. Yanımdan geçip arkamdaki arkadaşıma. "Ooo! Semih naber kanka?" dedi. İşte ozaman anladım ne bu gün ne de bunun gibi binlerce gün geçsede beni görmicekti. Ama görmedi için hiç bir şey yapmıyordum ki artık yapıcaktım.