Savaşla büyüyen çocukların yaralı yürekleri vardır. Yitirirler çünkü evlerini, annelerini, ilk aşklarını, koşup oynadığı toprakları... Geriye bir tek acı hatıralar kalan çocukluğunu bırakmak demektir bu. Smirnow Krallığı'nın prensesiyse sadece savaş için yetiştiriliyordu. Savaş ondan sadece çocukluğunu değil hayallerini, özgürlüğünü de almıştı.
Eveline. O hem yazın filizlenen yasemin, ayaza direnen çınar, kuş cıvıltısında gizli tılsım, doğuda açan güneş, karanlık gecedeki ay. Hem de kıyamet günü esecek rüzgar, yağan yağmur, çakan şimşek, kopan fırtınaydı. O hem masumiyet hem de karanlıktı. 17 yaşında bastığında ise her şey değişmişti.
Unutmayın ki iktidar tehlikeli bir oyundur.
(Hikaye finalden sonra düzenlemeye alınacaktır.)