Hayat, umduğumuz üzere bize her zaman güzel şeylerin kapısını açmayabiliyordu. Ağzına kadar zehir dolu bir bardak da sunabiliyordu, içi merhem dolu bir tabak da. Bazen yalnızca birine sahip olabiliyorduk, bazen ise ikisine birden. İşte o zaman, biraz daha şanslı sayılıyorduk. Dünyanın en ağır yarasını da almış olsak, tutunabileceğimiz o güçlü dal hep bizimle kalıyordu. Ve asla düşmüyorduk.All Rights Reserved