Geçireceğim en güzel dört yılımı bir oyuna dönüştürmüşlerdi. Belam olmak istiyordu. Nasıl başardığının farkında değildim ama evet, başımın en büyük belası olmuştu. Sahi insanların hayatıyla nasıl bu kadar kolay oynanırdı? "Geceyle gündüzümü birbirine karıştırana sesleniyorum; cezanı çekeceksin!" "Gecemi de gündüzümü de kendisi yapana sesleniyorum; sana çok aşığım!" Aldığı darbelerin çektiği acıların sonucu ona çok saçma gelmişti. 18 yaşında bir kızın 14 yaşından beri yaşadıklarının karşılığında koca bir servete sahip olması ne kadar mantıklıydı? Bilmeden çıktığı bu yolda dört yıl acı çeken bir kız, yanında arkadaşları ve aşkı dışında hiçbir şeyi kalmamıştı. Ailesinin onu terk etmesiyle birlikte Belam'ın tek gerçeği ve önceliği Karan olmuştu. Büyük servetinin yanı sıra hırsından deliriyordu. Servetin eski sahibinin söyledikleri ise hala aklımdaydı "Biri gider bu hayattan ve aynı gün biri gelir. Tesadüf olamayacak kadar gerçeksin. Her şey için beni affet ama seni seçtim, ben bir deliyim!"