Five arkasını dönüp hızla ilerlemeye başladı babam ise peşinden bağırıyordu "Beş Numara! Gidebilirsin demedim!" Bense peşinden koşarak çıktım, gitmesini istemiyordum, elimi omzuna koyduğum anla mavi ışıkların arasında kendimi bulmam bir olmuştu. Mevsim yazken kış olmuştu zamanda yolculuğu başarmıştı. Five sinirle bana döndü ve konuşmaya başladı "Ne yaptığını sanıyorsun sen?! Ya yanlış birşey olsaydı" "Ben üzgünüm senin öyle direkt zamanda yolculuk yapacağını düşünmemiştim" "Ama şimdi bu zamanda yalnız başına ne yapacağını düşünebilirsin" dedikten sonra ışınlanıp gitmişti. Ne yani beni burada, daha ben hangi zamanda olduğumuzu bilmeden yalnız mı bırakmıştı? Evet aynen de öyle yapmıştı. ---- ©laneywrldAll Rights Reserved