VECEL •yarı texting

Reads 1,404
Votes 369
Parts 30

Reads 1,404
Votes 369
Parts 30

Mature

aile anon anonim aşk dostluk dram düşman genelkurgu genç gençkurgu gençkızedebiyatı gizem gözyaşı kardeşlik kısahikaye lise mizah okul platonik romantik text texting wattys2022 yara yeni

Gnadenschuss: bana ne yaptığını görüyor musun küçük sürgünüm?

Gnadenschuss: kalbimi bir sen böyle çarptırabiliyorsun...All Rights Reserved

aile anon anonim aşk dostluk dram düşman genelkurgu genç gençkurgu gençkızedebiyatı gizem gözyaşı kardeşlik kısahikaye lise mizah okul platonik romantik text texting wattys2022 yara yeni

30 parts

Content Guidelines

You may also like

İp atlarken geldi baba bildiğim amcam yanıma. Örgülü saçlarımın üstüne kırmızı bir yemeni attı. Gözleri yaşlıydı. Onu hiç gözleri yaşlı görmemiştim. İç yeleğinin cebine elini attı ve altın köstekli saatini çıkarıp, avuçlarıma bıraktı. Bunu bana, evime döneceğimde vereceğini söylemişti. "Artık gitme vakti kızım." dedi amcam. "Nereye?" diye sordum. "Eve mi? Ama daha erken amca. Arkadaşlarıma söz vermiştim." Amcamın güçlü yüzü daha da soldu. Sakallarını kardı ve sarığını düzeltti. Canı bir şeye sıkılmış gibiydi. Onu teselli etmek istedim. Elimi uzattım ama o, geri çekildi. "Artık oynamayacaksın kızım. Artık benim evimi de, evin bilmeyeceksin. Kocan olacak. Onun evini çekip çevirecek, ona kadın olacaksın." Kadın olmak? Ama kadın anne bildiğim yengeme denirdi. Kadın, kocaman bedenlere denirdi. Kadın kocası olan kişilere denirdi. "Seni everdim Zelal." dedi amcam çatallı sesiyle. "Bugün nikahını kıyacağız. Kocan ve kayınbaban seni bekliyor." Evlenmek... Bu mümkün müydü? Ben daha 14 yaşındaydım. Ve bir adamın, karısı olacaktım. Bilmediğim ama çok sonra öğreneceğim bir gerçek de vardı. Bu, benim ilk evliliğim olmayacaktı. ... Yaşanmış bir hayattan esinlenerek yazılan bu hikayede isimler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Bu, bir çocukgelin hikayesidir.

🏅Wattys 2022 Kazananı🏅 İnsanoğlu doğdu, kundağa düştü, büyüdü ve öldü! Toprağa konulduğu ana kadar geçen sürede asla yalnız değildi. Doğumundan, ölümüne kadar geçen zamanda, ölümlüler ve ölümsüzlerle beraber yaşadı. Ne ölüydüler ne de yaşıyorlardı. Onlar karanlık bir mahlukun rahminde döllenmiş, lanetleri ile ruhları kirletmeye yemin etmiş yılanlardı. Gök gürledi, karanlık çöktü. Yerin altındaki bütün yılanlar, yer yüzüne çıktı. Kurtulmaksa, bir iblisin vicdanına kalmıştı! Kuyular, çukurlar, eşelenmiş çamurlar! Uzak durması gereken üzerinde yaşadığı toprakken, kaçması imkansızdı. "Kuyulara bak Aren!" diye fısıldadı mekanik bir ses. "Eşelenmiş çamurlara, topraktaki deliklere! Herhangi biri seni içine çekip, yerin altındaki cehenneme hapsedebilir..." Aren, içine düştüğü korkunç bataklıktan amansızca kurtulmaya çalışırken, batmamak için çırpınmaması gerektiğinin farkında değildi. Boğazına kadar uzanan balçık, son nefesini almasına izin verirken ona doğru bir el uzanır. Bu kadar kötülüğün içinde hayatına anlam veren adamı bulur ve adamın ona uzattığı eli kocaman bir yılana dönüşür... Kanla yazılan bir kadere boyun eğebilecek güce sahip değildi, aşkının karanlık ellerde ezildiğine şahit olduktan sonra, kalbi hala aynı hızla çarpabilecek miydi? "Hep aynı pencerenin önünde duruyor, arkası dönük ve bana hiç bakmıyor. Gel diyor, burada sana ihtiyaç var!" Peki tüm bunların en başında kim vardı? Aren kurtulmak için bulmak zorundaydı... Not: üç harfliler ile ilgili değildir! Ve asla klasik korku ile karşılaşmayacaksınız... Yayım tarihi: 03.08.2021 Kurgu ve isim şahsıma aittir, kopyalanamaz. İsim ve kurgu olarak wattpaddeki ilk kurgudur.

Tek davası okumak olan Avin Mirşad. Bin derdin dermanı olan Maran Mirşad. "Mardin şahidim Maran yüreğimin güneşisin. Dışımı aydınlatırken yüreğimi yakansın." Hayatın acımasız döngüsü içerisinde birbirlerine denk gelen iki insan. "Mezopotamya şahidim Avin. Hem gecem hem gündüzümsün. Sen benim gökyüzümsün." Herkesin bir yarası var. Güneş kadar yakıcı, gece kadar karanlık.

Galatasaray teknik direktörünün büyük kızı olan Mayıs, derbide attığı golün ardından sakatlanan yıldız oyuncuya babasının ne kadar üzüldüğünü görünce dayanamaz. Hem babası hem de düşük not aldığı stajının puanını yükseltmek için fakülte hocalarından birisiyle bir anlaşma yapar. Sakatlanan topçuyu üç ayda sahalara döndürmenin sözünü veren Mayıs, bu sözü verirken Doruk'un ne kadar huysuz bir insan olduğundan habersizdi. Ama kendisi de ondan aşağı değildi. Ve top kaleye, tam isabet etmişti.

Yekta: kalbini kırmamı sen söylemiştin Anonim: bu kadar parçalanacağını önceden tahmin etmemiştim.

Selam ben Eflal 7 yaşımdan 11 yaşıma kadar babam tarafın çeşitli işkencelere maruz kaldım. Ve bir çete lideri tarafı dan evlat edildim

Aslında Demek İstediklerim |texting by sahransz

Dua: Senden hoşlandığımı en başından beri biliyordun. Dua: En çok üzen de buydu zaten. . . . 4 Ocak Cuma 2025 01:01

''Barlas Poyrazoğlu '' Siyahın nasıl daha siyah ve nasıl daha çekici olabileceğini varlığıyla kanıtlayan, güçlü, asi ve sert bir adam. ''Beyza Güçlü'' Soyadının aksine o kadar da güçlü olamayan, giydiği forma gibi bembeyaz saf ve masum olan, buna rağmen siyahın içindeki yalnızlık ve karanlıkta kaybolan, gittikçede siyaha bulanan bir kız. Peki onları bir araya getirecek olan şey bir tesadüf müydü, yoksa kaderin büyük bir cilvesi mi? Kimse bunu bilmiyordu. Ta ki zamanla ortaya çıkana kadar...

Yaralanmış, darbe almış ruhuma bir yarabandı yapıştırdım. Eskisi gibi olur sandım, sanki yaşananlar hiç yaşanmamış gibi olur, iyileşir sandım. Ama yanılmışım, ruhum eskisi gibi değilde de artık eksikmiş, yamalıymış. Ben artık bir yamalı ruhmuşum... Yayınlama tarihi: 14.08.2022

❝Yılanın yavrusu zehirsiz olmaz.❞ O gece bir söz verdim. Ve ben, namı diğer, Yılanın Yavrusu... O gece söndürdüğünüz ateşi tekrar yakmaya geldim... ••• •Yetişkin okurlar içindir. •Reklam Yapmayın. •Kitabın konusu ve kurgusu tamamen şahsıma aittir. Herhangi bir (ç)alıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Raflarda! "GELİN"

İp atlarken geldi baba bildiğim amcam yanıma. Örgülü saçlarımın üstüne kırmızı bir yemeni attı. Gözleri yaşlıydı. Onu hiç gözleri yaşlı görmemiştim. İç yeleğinin cebine elini attı ve altın köstekli saatini çıkarıp, avuçlarıma bıraktı. Bunu bana, evime döneceğimde vereceğini söylemişti. "Artık gitme vakti kızım." dedi amcam. "Nereye?" diye sordum. "Eve mi? Ama daha erken amca. Arkadaşlarıma söz vermiştim." Amcamın güçlü yüzü daha da soldu. Sakallarını kardı ve sarığını düzeltti. Canı bir şeye sıkılmış gibiydi. Onu teselli etmek istedim. Elimi uzattım ama o, geri çekildi. "Artık oynamayacaksın kızım. Artık benim evimi de, evin bilmeyeceksin. Kocan olacak. Onun evini çekip çevirecek, ona kadın olacaksın." Kadın olmak? Ama kadın anne bildiğim yengeme denirdi. Kadın, kocaman bedenlere denirdi. Kadın kocası olan kişilere denirdi. "Seni everdim Zelal." dedi amcam çatallı sesiyle. "Bugün nikahını kıyacağız. Kocan ve kayınbaban seni bekliyor." Evlenmek... Bu mümkün müydü? Ben daha 14 yaşındaydım. Ve bir adamın, karısı olacaktım. Bilmediğim ama çok sonra öğreneceğim bir gerçek de vardı. Bu, benim ilk evliliğim olmayacaktı. ... Yaşanmış bir hayattan esinlenerek yazılan bu hikayede isimler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Bu, bir çocukgelin hikayesidir.

More details