AŞKINA DİVANE

Dile kolay olan bazı sözler kalp için de geçerli değilmiş . Ben bunu er ya da geç öğrenecektim. Şimdi bütün çıplaklığıyla bütün ihtişamıyla karşımda dikiliyordu . Boğazımı düğüm düğüm eden bu sancıya dayanabilmek için çok çaba sarf ediyordum. Dilim lal olmuş konuşamaz hale gelmiştim. Söyleyeceklerimi kursağımda bırakmıştı. Aklımda sırasıyla kurduğum cümleleri dışa aktarıcakken boğazıma takılıyor ne onu sesli bir şekilde dile getirebiliyordum ne de onu zorlukla yutkunabiliyordum. Yüreğimi taşlıyorlardı sanki.

Bana "Bitti , Firuze..." demişti. Bizim bütün aşkımızı iki cümleyle heba etmişti. Belkide onu o beni bitirdiği an ismini zikreden kalbimden söküp atmalıydım.

Denedim, hemde çok...

Ne onu sökebildim şu yüreğimden ne de ismini silebildim alın yazımdan...

Ah şu yara, açıldıkça büyüdü.

Yüreğinde derin nefesler aldığım adam beni yüreğinin en kuytu köşesinde hiç bilmediğim bir yerde elimi bırakmıştı...

Ya da elimden hiç tutmamıştı...