Ev Değil Tımarhane

Talihsiz olaylar sonucunda Mine, kaldığı yurttan atılmıştır ve acilen kalacak bir yere ihtiyacı vardır. Uzun uğraşlar sonucu tam umudu tükenirken başını kaldırır ve kendine bir ev bulur.

Ne var ki ev, pekte beklediği gibi değildir.

Gizemli olaylar peşini bırakmaz. Ensesinde sürekli bir göz hisseder. Bırak insanı, hayvanlar bile eve giremez. Başka seçeneği olmadığı için başka yere gidemez ama hep evin onu kovduğunu hissedip durur.

Tüm korkularına rağmen başkaldırır. Evden taşınmayı reddeder ve evle savaşa tutuşur. Sonuçta kirası çok uygundur. Ayrıca kısmen, yanlız yaşıyordur.

Evi keşfederken on yıllar öncede kalan sırlar yavaşça açığa çıkar.

"Demek pislikten hoşlanmıyorsun, peki. Eğer bir kez daha beni korkutursan, salonun ortasına bir kova çöp dökerim."

"Oturmama izin vermediğin o koltuğu yakmamı istemiyorsan bir daha sakın saçlarıma elini sürme!"

"Ne yaptığın umrumda değil, istersen eve fare getir. Gitmeyeceğim!"

"Sana yenilmeyi reddediyorum!"

Ve Mine, ilk defa cevap alır. "Yenileceksin."

'

Tüm hakları saklıdır.