ΦΤΕΡΑ ΓΟΥΝΑ ΚΑΙ ΟΥΡΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ Εκείνο το καλοκαίρι δεν μπορούσα να το πιστέψω…Όμως τώρα,να`μαι,στη μέση του πουθενά…Δεν μπορώ ακόμη να θυμηθώ τι έγινε τον Σεπτέμβρη…Λίγες αναμνήσεις έρχονται στο μυαλό μου,αλλά και πάλι,δεν μπορώ να καταλάβω η ίδια τι έγινε…Και τελικά ναι…Είμαι…Είμαι ένας…Λυκάνθρωπος…Η Μία δεν είναι εδώ μαζί μου,ούτε  η Σάρα….Χαθήκαν κι αυτές,μες το σκοτάδι,κι έμεινα ολομόναχη…Η Μία είναι δράκος,και πολύ παιχνιδιάρικο κορίτσι.Αλλά που να ήξερα ότι με τον παραμικρό θυμό θα έβγαζε φωτιές…Και η Σάρα,πάντα με τα χείλη της σφραγισμένα,προσπαθώντας να κρύψει τους κυνόδοντες της,παρόλα αυτά,πάντα ομιλητηκή..…Αλλά εκείνη τη νύχτα,δεν είχε ιδέα τι έκανε,δεν την κατηγορώ για τίποτα…Ούτε τη Μία…Για όλα..Φταίω εγώ…Το ξέρω ότι δεν είναι σωστό να κατηγορείς τον εαυτό σου,αλλά αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για να κατηγωρήσω τον εαυτό μου…Έναν Λυκάνθρωπο..Ονόματις Γιασμίν..