PESIMDE KI ŞIZOFREN
  • reads 11,905
  • Stemmen 578
  • Delen 37
  • reads 11,905
  • Stemmen 578
  • Delen 37
Compleet, voor het eerst gepubliceerd feb. 06, 2015
Voor volwassenen
Sicak bir sonbahar gunuydu aylardan haziran, bi parkta oturmuş gunesin yuzume vurdugu sicaklikla yasadiklarimi dusunuyor ne talihsiz bir insan oldugumu bi kez daha anliyordum benim hikayem çok kucukken başlamisti aslinda ...
Ben daha 5 yasindayken annemi kaybettim babami hic tanimadim bana teyzem bakti ama oda enistemin korkusundan genç yasimda tanimadigim benden 8 yaş buyuk bi adamla (Kazimla) evlendirdi ama evliligimiz 1 yil ancak surdu ayriligimizin uzerinden 2yil gecti bi barda garsonluk yapiyorum barmen (mustafa)y lada 7bucuk aydirda sevgiliyiz artik eve gitsem iyi olacak hava sogumaya basladi bu parki seviyorum bana huzur veriyor ...
saat sabahin 7:00si calan saatin sesiyle yatagimdan kalktim 8:00 de iste olacaktim duş alip uzerimi giydim işe geldigimde herkez bana bakip guluyordu bi anlam veremedim mustafa'nin yanina gidip fisildar edasinda ne oluyor kuzum dedim oda gulerek umarsamaz taviriyla bilmem dedi belliki birsey karistiriyorlardi ama çikardi kokusu cok yogun bi gundu,
Alle rechten voorbehouden
Meld je aan om PESIMDE KI ŞIZOFREN aan je bibliotheek toe te voegen en updates te ontvangen
of
Inhoudsrichtlijnen
Je bent misschien ook geïnteresseerd in
YARALASAR(Kitap Oldu) door Maral_Atmc6
55 Delen Lopende
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
KOD ADI: GÜNEŞ  door RapunzelSeviyor
35 Delen Lopende
[|Arkadaşlar kitabı bir yayınevine gönderdim ve geri dönüş bekliyorum. Değerlendirme için de kitabı baştan sona düzenlemeye alacağım. Bölümler gelmeye devam edecek ama net bir tarih vermem şu an mümkün değil. Oy ve yorumlarınızla destek olursanız çok mutlu olurum.|] "Bana ocüymüş gibi bakmayı kes. İnsanım." Derin bir nefes aldıktan sonra dolunaya baktım. Bu gece beni aydınlatmak ona düşmüştü. "Ayrıca göbeğin sana pek yardımcı olmuyor. O ağaç senden birkaç beden daha küçük." Beklediğim gibi birkaç homurtu duyduğumda ağacın arkasına saklanan genç çocuk kendini açık etti. Titreyen bedenini gördüğümde sıkkın bir nefes bıraktım. "Şu gözlerini çek üzerimden velet."dişlerimi sıkarak söylediklerim onu daha da korkutmuş gibi titremesi arttığında kendimden bir kez daha iğrendim. Üzerimde üniformam ile birçok çocuğun hayalini süslerken başka bir çocuğu benliğimle korkutuyordum. "Korkacak bir şey yok. Bir tanıdık." Kaşlarımla arkamdaki mezarı işaret ettiğimde çocuk kalkan kaşları ile bana sanki bir hayaletmişim gibi bakmaya devam etti. "Ne var ulan?! Babamızın mezarına ziyarete geldik işte! Niye mezardaki benmişimde dirilmişim gibi bakıyorsun?" Sağ elinin işaret parmağı titrek bir şekilde havalanıp arkamdaki açık mezarı işaret ettiğinde "Babanın mezarını mı kazdın yani?"diye sordu. Sanki çok normal bir şeymiş gibi sakince omuzlarımı silktim. "Senin mezarını mı kazmalıydım?" "Hayır tabiki de!"diye cırladığında diğer eliyle hızlıca ağzına kapattı. "Abla Allah'ını kitabını seversen senin akşam akşam başka işin yok muydu ya?!" "Niye lan? Bu akşam müsait değil miydi?"
Je bent misschien ook geïnteresseerd in
Slide 1 of 10
İtalyan Mafya mı? (DÜZENLENİYOR) cover
Kayıp Şehir Anka cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
MAHKUM cover
ÂFİTAP cover
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
Aysu(Gerçek ailem) cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
Asena ✯{gerçek ailem}✯ cover
KOD ADI: GÜNEŞ  cover

İtalyan Mafya mı? (DÜZENLENİYOR)

38 Delen Compleet

Alya numara sallar, numaranın İtalyan mafyasına ait olduğundan habersiz yazmaya başlar.