uykuyla ölüm bir derlerdi de umursamazdım ta ki kabuslar ardında ölüm başlayana kadar. hala da öyleydi ölümlerle tüm şehir çalkalanıyordu en yakın arkadaşım yeşim kabusların kurbanı olunca işin ciddiyetini anladım. hayatımız tehlikedeydi uyku bizim için azaptı. her gün hangimize sıra gelicek diye bekliyorduk. o gün o kabus beni sobelediğinde anladım yolun sonunda olduğumu. yetimhanede tatlı uykuya dalmamız için birbirimize söylediğimiz niniler bu kez bizi kabuslara yolluyordu. artık uyku kaçış yolu değildi.