Babası koreli,annesi Türk'tür.Korede yaşıyorlardı.Ve bir sanatçıyla çocukluk arkadaşdılar.
Ailesini bir trafik kazasında kaybetmiştir.Çalışıyor,kazandıklarıyla yaşamaya çalışıyodu.Kendi halinde bir kızdı.Kimseyle konuşmaz,sadece yeri geldiğinde bir kaç cümle söylerdi.Lüks bir lokantıda bulaşık yıkardı.Patronu onu çok severdi.Çünkü patronunun hayatını kurtarıp,onu hayata bağlamıştı...
***
1.bölüm:>
Sabah uyandı.Elini yüzünü yıkadı.Bir kaç bişey atıştırdı,üzerini giyip işe gitmek için yola çıktı.
Lokantıya varır.Kapıdan içeri girer.Garson kız selam verir.Fakat alev,cevap vermeden,kafası yere eğik bir şekilde yürür.
Garson kız yanındaki arkadaşına ''Bu kızın hali nolacak?Acaba bütün Türk'ler üzüldüğünde böyle mi oluyor?
Arkadaşı:Sanmıyorum.Galiba kızın o kazadan sonra psikolojisi bozulmuş.
Garson kız:Umarım en kısa zamanda düzelir.
Arkadaşı:Umarım...
Alev hemen önlüğünü giyip işine başlar.İş çıkışı haftalığını almak için patronun odasına gider.
"Bir şeyleri anladığını anlarsa..." diye fısıldadı, dışarıdan bakan biri için şu an ayak üstü bir ön sevişmenin içinde gibi görünüyorduk. "Seni öldürür." diyerek beni daha sıkı sardı. "Ölünü de kimse bulamaz."
"Sizden korkmuyorum."
"Beni öp."
"Ne?" diye sordum, bir hıçkırık gibi çıkan sesle.
"Beni öpmen gerek."
"Anlamadım?"
Kendinden emin, arzu doludan ziyade bir plan dahilinde, gözleri arkamdaki şeyi görmenin verdiği kor ateşle alev alev yanıyordu sanki. Kalbim yerinden fırlayacak gibi atmaya başladı, kanım bütün vücuduma bir savaş açar gibi hücum ediyordu.
"Elinde bir silah var." dediğinde bana bakıyordu. "Bir şeyleri anladığını düşünürse tek yapacağı kafana sıkmak olur." diye fısıldadığında burnunu burnuma sürttü. "Beni bu yüzden öp."
Yetişkin içerik, bilginize❗️
İlk yayım: 12.02.2016