DISCLAIMER; ik schreef dit verhaal toen ik 12 was. Er staan dus heel veel onlogische zinnen, don't judge me. Natuurlijk mag je het altijd lezen. Veel plezier!
Dit verhaal gaat over Iris, 14 jaar en enigkind.
Als haar ouders op vakantie gaan komen ze om bij een auto-ongeluk.
Iris gaat naar een pleeghuis en wordt geadopteerd door 2 hele rijke mensen, Julia en David, die ook nog eens een hele knappe zoon, Luke. Maar Luke is anders dan Iris denkt. Iris begint hem leuk te vinden, maar dit werkt alleen maar haar nadeel. Hoe precies? Lees maar.
A.U.B niet kopieëren of namaken. Ideeën opdoen mag natuurlijk wel, maar ik heb liever niet dat iemand dit verhaal op zijn/haar naam gaat zetten.
Vol angst kijk ik hem aan. Elke stap die hij naar voren neemt, zet ik weer naar achteren.
De duivel zichzelf zie je gewoon in zijn ogen. Vol met haat en leedvermaak.
"Wat wil je van me?" vraag ik angstig. "Maar prinses toch, ik wil alles van jou." Met een grijns kijkt hij mij kwaadaardig aan. Ik probeer snel een uitweg te vinden, maar het universum lijkt niet mee te werken.
"Je kan niet ontsnappen." zegt hij nu serieus. "Je zal hier blijven, voor altijd."
"Ga weg!" gil ik. Zijn grijns wordt alleen maar groter. Hij zet vlug weer een paar stappen naar voren, wat mij laat schrikken en naar achteren doet deinzen.
Ik voel de koude muur tegen mijn rug aan. Bang kijk ik hem aan. Hij heft zijn vuist op, die vliegensvlug mijn kant op komt.
Voor ik het weet, wordt alles zwart om mij heen.
-
De prachtige cover is gemaakt door @floralifex !