"Kaybettiğimi kabul ediyorum, seni yenemem.."
Elimi usulca kemerimin içindeki silahın üzerine yerleştirdim, bu bizim son dansımız olacaktı.
"Hadi öldür beni."
"Sevgili Taehyungum, gerçekten seni öldüreceğimi düşünüyor olamazsın değil mi?" Soğuk avucu yanağımla buluştuğunda bir eli de pantolonumun üzerinden yukarı çıkıyordu.
Tam kemerimin üzerine geldiğinde durdu, gözlerini gözlerimden ayırmadan sadece izliyordu.
"Ya da senin öylece ölmeyi bekleyeceğine inanacağımı...?"
Korel Demirel, karanlık bir adamdı.
Ölümcül zekâsı onu son derece tehlikeli birisi yaparken, bencilliği ve acımasızlığı bunu körüklüyordu. Hayatında zaaflara yer vermezdi. Klasik bir mafya babası tanımına kesinlikle uyuyordu.
Ta ki, bir gece yarısı onu özel numaradan işleten deli dolu, tatlı bir çocuğa kadar.
•eşcinsel bir kurgudur.