İzmir'e geldiğimiz de Batuhan'ı evine bırakıp eve geçecekken, yolda bir çiçekçi görüp arabayı durdurdum. Anneme, bir çiçek alsam iyi olurdu. Arabayı durdurup indim, içeriye doğru yürüdüm.
İçeriye girdim, girdiğimde bir buket hazırlayan kız dikkatimi çekti.
Tanımadığım bu çiçekçi kız başıma ne belalar açacağından habersiz, onun başına neler geleceğinden habersiz, her şey tam o anda başladı.
Sırlar, yalanlar ve cinayetler evet cinayetler sırayla tek tek gün yüzüne çıktı.
Bu hikayenin sonunda ya ben hayatta kalacaktım ya da sevdiklerim. Kin beslediğim babam ya bize sonu getirecekti yada ben ona.
"Gelinin kız kardeşinden bir gram altın!"
Gelinin kız kardeşi olmak hiç bu kadar zor olmamıştı...
Ablanın düğnünde takı töreninde kavga çıkarsa ve o kavgayı ayırmaya gelen polis memuruna ilk görüşte vurulursan ne mi olur?
ECE&PAMİR