En Umutsuz Umut~~

Boun ona derin derin baktı. Gözlerinin içindeki çocuk ruhunu bulmak için çokta uzaklaşmasına gerek yoktu. Kendisininkiler ölmüş olsa dahi onunkiler daima orda olmalıydı. Hayattan öğrendiği bir şey var ise o da başkasına zarar vermemesi gerektiğiydi. Ruhu paramparça olan kendisine verdiği bir sözdü bu. Bu yüzden arkasında kimsenin olmaması onu mutlu ediyordu. Onun gidişi sonuçta kimseyi üzmeyecek, kalplerinde boşluk bırakmayacaktı.
Ama bir sonbahar günü hayatına karışan bu kişi ile artık bir endişesi vardı. Onun ruhunu kendisine bağlamıştı sonuçta. Ne de olsa Prem gidenleri sevmezdi...

w:qcemire