°~•Vazgeçilmez!•~°
  • Reads 565
  • Votes 24
  • Parts 4
  • Reads 565
  • Votes 24
  • Parts 4
Ongoing, First published Feb 08, 2015
Odamın içinde duvarla arasında beni sıkıştırırken sesli bir soluk verdim.

Kalbim gereğinden hızlı atıyordu ve onun bakışları beni olduğum yere sindirmeye yetmişti bile.

Birbirine kenetlediği dudaklarını aralayıp;

"Hiç bi erkeğe gülümsememeni daha kaç kere söyleyeceğim sana" sert sesi beni ürkütsede değişen tavırlarına az çok alışmıştım.

"Birilerine gülümserken sana soracağımı sanmıyorum" dedim sesim onun kadar sert çıkmasada titrek ve korkakçada çıkmamıştı.

Duvara yaslı kolunun tekini çekip parmaklarıyla çenemi kavradi ve hafifçe alt dudağımı okşadı.

"Bu dudaklar benim ise benden başkasına gülümsemeni yasaklıyorum"

Ben gözlerimi kapatmış sinirden ve utançtan sakinleşmeye çalışırken dudaklarımın üzerindeki baskı ile gözlerimi açıp açık olan ve gözlerime kilitlenen bakışlar onun beni öptüğü gerçeğini unutturmuştu.

Bu adam ne yapıyordu bana böyle?

Devamını birlikte ögrenecegız .
All Rights Reserved
Sign up to add °~•Vazgeçilmez!•~° to your library and receive updates
or
#487psikopat
Content Guidelines
You may also like
GECENİN İZİ by hisssizyazar
30 parts Ongoing
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
You may also like
Slide 1 of 10
GECENİN İZİ cover
AYNI BIÇAĞIN SIRTINDA (+18) cover
Kara Gül  cover
Zorba'nın Özel Asistan'ı  cover
GÖNÜL ŞİFASI cover
Lavin cover
Kocamın Patronu cover
DİLVAN (Kitap oluyor)  cover
Fındık Tarlası cover
BUZ DAĞI (Gay) cover

GECENİN İZİ

30 parts Ongoing

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....