'Anne?' diye sordum boşluğa. Bir nefes sesi, bir fısıltı duymak adına duraksadım. Gözlerim yaşlarla dolarken 'Anne?' diye tekrarladım. Olduğum yerde döndüm. Aklım almıyordu. Tüm bunlar gerçekten oluyor muydu yoksa o kabuslardan birini mi görüyordum? Nasıl olmuştu da arabadan bu kadar uzakta uyanmıştım? Korku bulaşıcı bir hastalık gibi her bir hücreme yayılırken gözlerimi yumup 'Uyan' dedim kendi kendime. 'Uyanman lazım.'