Soğuk bir mezarlık haline gelmiş ruhların en acı noktasında büyüyen çiçekler istila eder kalpleri. Kimisi zehirli, kimisi dikenli. Ruhun en alçak noktalarına kadar işler, uğruna şiirler yazabileceğin kadar derin bir yas bulundurur içinde. İşte bu yasın tam ortasında yeşeren ormanların yüreklerinde ki sızı büyük bir savaşın başlangıcı kabul edilir. Bir adamın solukları baş gösterir. En az Kötülük Çiçekleri kadar canidir soluk sesleri. Bir yıkımın ortasında, yeşil canavarların idamı gerçekleştirilir. Yalnızlığın sesi ve keyifli bir seramonin içinde ceset çiçeklerinin mezarları kanın en koyu rengine boyanır. "Bir mezarlık inşa edeceğiz seninle, zehirli çiçeklerini sen, cesetlerini ben dikeceğim." •Ayın karanlık tarafının hikayesi.• (-Bir Tom Riddle Fanfiction'ı)All Rights Reserved