Ruh hali.. Bi anı bi anını tutmaz.Şimdi gülmüş.Birazdan ağlar.Gülmek için yeterlidir bir dost bir anı.Ağlamak için yeterlidir bir melodi.Şarkı bile değil Söz değil.Belki sadece bir iki nota. Hayat bu değil midir?Ağlamak -hani şu ulu orta yapmadığın şey-evet -utanç verici-,işte o gülmek dediğin ulu orta yapmadığın evet-ayıp- şeyin kardeşi değil mi? Ee ne diye bi sebep arar ki bu ağlamalara,bu gülmelere ? Varsa dost gülmeye varsa melodilere karşılık verebilen,kötülesmemis bi kalp.Ne diye korkar ağlamaktan ve de gülmekten? Kardeş ise onlar bırak. Anlıktır bazen bağzı şeyler.İşte o anda isen sıkma işte kendini bırak.Özgür bırak düşmek isteyen damlaları. Hayır ayıp değil. Teksin şimdi.Ağla.Ağlayabilirsin.Ayıp yok.Utangaçlık yok.Sen,için,melodin,hayallerin var şimdi.Korkma bırak.korkma dene.Gül bağıra bağıra gül.Kim susturacak ki?Dene.Anlık ağlamalar gülmeler bile zorlarsa insanı ne demeye var sarkilar,dostlar ?