~Seçilmiş Yol~

Düş Yıldıran hayattan nefret ediyordu aslında hayatın ona yaşattıklarından nefret ediyordu ruhu çekilmiş gibiydi kızgındı onu bu hayatta yanlız bırakanlara ama acı çekiyordu yaralı bir hayvan gibi ama asla yarası iyileşmiyordu.

Yağmur ve kan, siyah ve kırmızı, acı ve nefret... ruhu yorgun ve kaderinden kaçamıyordu kaderi onun için o kadar kötü değildi sonuçta bu kanında vardı ama yaşadığı şeyler ve kaybettikleri ona ağır geliyordu yinede kürekleri çekmeye ve karaya ulaşmak için o dalgaları aşamaya devam edecekti pes etmeyecekti kürekleri çekebildiği yere kadar çekmey devam edecekti.

İşte bu Düş Yıldıran'ın bu yoldaki hikayesi...