Sadece Seni Sevdim 2- HAPİS-Askıda-

- Biz bu kızı yaparken nerede hata yaptık, sevgilim.
- Bir de soruyor musun, Doruk?
...    
Herşey üniversitenin bahçesinde anne babasından telefonda azar yerken birine toslamasıyla başladı. Ve bilirsiniz. Doruk gibi kızı da pek normal değildi. Yani hangi insan matematiği aşk derecesinde severdi ki? Hayır, durun. Bu Dorku'nun deliliğine ispat değildi. Bu Doruk'un anormalliğiydi. Dorku ise iki yaşında başladığı küfürden sonra pek normal sayılmazdı. Yani, en azından o öyle umuyordu....        Babası hafıza kaybıyla boğuşuyordu. Ve biricik annesinin yaramaz çocuğu, hayatının yarısını hatırlayamayan babasının arslanı Kuzey Güney adının ve soyadının o güzel ahengini sevmiyordu. Şimdi bir bakınca o güzel olan hiçbir şeyi sevmiyordu. Ama en nefret ettiği durum üniversitenin kampüsünde aşağı yukarı yürüyerek kazandığı bölümü ararken ona toslayan kızla dağda bir başına, bir kulübede, bir odaya kilitli halde kalmaktı. Hayır, o kaçırılmamıştı. O Kuzey Güney'di. O sadece kendi isteğiyle orada kalıyordu. Hem yemekleri de güzeldi. Sadece şu baş belası da olmasa....
- Aslında biliyor musun? Bizim ailede kaçırılma ve kaçırma genetik. Babam annemi kaçırmış.
- Hıhı.
 - Ayrıca zorla evlenmiş.
- Hıhı.
- Sonra tecavüz etmiş.
- Hıhı.
- Sonra derisini yüzüp denize atmış.
- Oha. Baban ne senin?
- Aa, dinliyor muydun sen?
" Gözlerine hapsoldum. Kelimeler yetersizdi."
İki deli aynı kafese konulursa...