-Üzdü,kırdı paramparça etti o gittikten sonra,sabahlara uyanamadım,onsuz yürümeyi sevmedigim icin yataktan cıkmak istemedim. Her cıktıgımda birlikte anılarımızın olduğu yerlere gidip durdum. İçim acıdı,kalbim çığlıklar icinde her gecen gun alev aldı. Onun mutlu olması yeter diye kendimi teselli edip duruyordum. Ama yetmezdi o mutlu olmak istiyorsa benimle olmalıydı,beni sevmeliydi,benim ellerimi tutmalıydı,benimle gezmeli,benimle evlenmeliydi,benim cocugumu tasımalıydı. o gitti onca hayaller kül oldu her gecen gün biraz daha sökülüp gittiler icimden ve bunlar benim onu sevmem,onu birakamam benim en bencil yanımdı." dedi ve sustu. Gözleri ağlamaklı olmuştu,konuşurken sesi titriyordu,elleri sopsoğuk olmuş don kesmişti.Kedi gibi titriyordu.. En inanmadığım şeyler,onun vücudunda,kalbinde birleşmişti sanki. Sonra dayanamadı. Daha fazla konuşamadı sustu,ve gitti. O gün tüm gün onu düşündüm, bir adam bi kadın icin nasıl ağlayabilirdi? inanmazdım,inancimdan yikmislardi benide bir zamanlar..
Pencerenin kenarında tekerlekli sandalyede, ölmeyi bekleyen adama! Berdel olarak verilmiştim...
Urfa'nın dar sokakları üstüne, üstüne gelirken savaşmak hiç bu kadar zor olmamıştı...
Liya Dağdeviren
Hazar Harzemşah
@! Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veya kopyalama durumunda yasal işlem başlatılacaktır!.