ASKIYA ALINDI +18
"Baban ve ben bugün senin hakkında konuştuk, Vera."
Benim hakkımda ne konuşmuş olabileceklerini tahmin dahi edemezken başımı çevirerek babama baktım. Babamın masanın üstündeki eli sıkıydı, vücudunun gerginliği bana da geçmişti.
Ve gözlerim yeniden Barber'a döndüğünde dudaklarını araladı "Ona seninle evlenmek istediğimi söyledim ve o da kabul etti."
Ağzımdan histerik bir gülüş çıktı, öylesine hızlıydı ki ne demek istediğini dahi sindiremeden olmuştu. Babam dışında herkes bana bakarken karşımdaki adamın söylediklerinin saçmalığıyla yutkundum ve "Şaka yapıyorsun" dedim gülümseyerek.
Şaka yapıyordu, komik olmayan aptal bir şaka.
Arkama yaslandım ve doğruca karşımdaki adamın gözlerinin içine bakarak ciddiyetinin ardındaki espriyi görmeye çalıştım.
Biri bir şey söylemeliydi. William ayağa kalkıp kahkaha atmalı ve 'suratının halini görmeliydin!' diye bağırmalıydı. Tanrım biri bir şey söylemeliydi. Yemin ederim ki kızmazdım, gülerek geçerdim ama şimdi biri bir şey söylemeliydi.
Annem masadaki elimi tuttu "Şaka değil hayatım, Andy'le evleneceksiniz. Harika değil mi?"
Elimi öylesine sert çektim ki avucundan masaya çarptı. Acıyan parmağımı dahi umursamadan babama döndüm ve sesimdeki tedirgin şokla "Baba, bu doğru mu?" diye sordum. Hiçbirine inanmıyordum, babam buna asla izin vermezdi. Evet, babamın işinde aileler çocuklarını evlendirirdi ya da organizasyonun içindeki evliliklerin çoğu sadece iş üzerineydi ama babam benim için buna izin vermezdi. Ben önemli biri bile değildim. Ben Laura değildim.
Babam sonunda güç bulmuş gibi bana döndü ve hafifçe gülümsedi "Doğru, prenses." dudaklarım aralandı ama o devam etti "Bu..İyi bir karar. Senin için iyi olacak ve...bizim için de öyle."