"Mama, het spijt me ik had er eerder moeten zijn, vergeef het me alsjeblieft mama, hoor je me mama?!" Het enigste wat ik hoor is gesnik achter me. "Komt u maar mevrouw el Ghazali. U kunt nu niets meer doen, wilt u aub buiten de klapdeuren gaan staan?" Ik hoor een man praten, maar schenk er geen aandacht aan. Het enigste wat ik nu nog wil horen is me moeder. Maar die ligt bleek, stil en zonder enkel beweging op bed. " Mevrouw Ghazali, nogmaals.." Ik hoor en zie niets meer, iemand die de tijd terug kan draaien?