rock 'n' roll suicide

-smut, argo ve karanlık düşünceler içerir, rahatsız olacaksan başlama bile.-

"sadece..." dumanı dışarı üflerken kısık bir sesle konuştu, "sadece geleceği düşünüyordum. ne olacak bize, ne yapacağız?" sirius parmaklarının arasında asılı duran sigaranın ateşle parlayan ucunu izledi öylece, bir cevap vermeden önce. "bilmiyorum." remus onu kaybetmek istemiyordu, ne onu, ne de onu kaybederse olacağını bildiği gibi, kendini. sessizce iç geçirdi, sigarasını dudaklarının arasına yerleştirip gözlerini yanındaki adamdan çekerek bir nefes daha aldı. ciğerlerine dolan duman anında kaslarını gevşetmeye yardımcı oldu. yukarıdaki yıldızlara baktı remus, sirius'u bulmaya çalıştı ve bu uğraş her zamanki gibi içine neşeyle karışık garip bir hüzün yaydı. "biliyorsun," dedi sirius bir anda, remus'un eğlencesini böldüğünden bihaberdi. "her ne olursa olsun, seni her şeyden korurum." aynı anda pek çok şey oldu, remus'un nefesi boğazına takıldı, kalbi tekledi, midesi kasıldı ve oracıkta sirius'u öpmek istedi. çok istedi, ama kendine yapmayı öğrettiği gibi sadece gözlerini kapatarak bu fikri aklından atmaya çalıştı. sadece çalışmıştı tabii. "biliyorum," dedi yeterli bir süre sonra tekrar içinde bulundukları ana dönerek. başını yana çevirip ona bakmadı, pek iyi şeyler olmayacağını bildiğinden, ama sirius'un gözlerini üzerinde hissedebiliyordu. parmak uçları karıncalandı. "sen de bilmelisin ki, her ne olursa olsun, sana bir şey olmasına izin vermem." sirius gülümseyip sigarasını aşağı atmadan önce son bir nefes çekti içine. "biliyorum moony." dedi sirius black'te pek rastlayamayacağınız duygusal bir sesle. "biliyorum.

•david bowie, rock 'n' roll suicide.