~ " එන්න රැල්ල පාගමු .." අවසානයේ ටේ මගෙ දිහාට අත දිග්කරා. මං ඒ අත අල්ල ගත්තේ එයාගේ මූණේ මං වෙනුවෙන් ආදරණීය හිනාවක් ඇදෙ ද්දී... අපි එකට බීච් ආව මුල්ම දවසෙ වගේම අප්රාකාශිත ආදරයක් හිතේ තියාගෙන මුහුදු රැලි පාගමින් උන්නා. එදා අද අතර වෙනස එදා අපි ආගන්තුකයන්. අද අපි අප්රාකාශිත ආදරයක ආදරවන්තයින්! නෑ තව එක වෙනසක් තිබ්බා. ටේහ්යුන්ග්ගේ අතැගිලි අතර තවමත් මගේ අත රැදිලා තිබ්බා.. හරියට කවදාවත් අතාරින්නේ නෑ කියන්න වගේ... ඒත්~ _Taekook fan fiction _Top tae & Bottom kookAll Rights Reserved