AZLEM-İN HİLÂLİ

Üç saattir tam üç saattir izliyordu Eryiğit karşısındaki güzelliğine içi gittiği kızını, sessizce izliyordu elindeki içkisini yudumlayarak. Hilal ise bu durumdan hiç memnun değildi sinirden her an ağlamaya hazırdı karşısındaki adam hem suçluydu ama maalesef hem de güçlüydü, kaç kere odasına gitmeye yeltenmeye çalışmıştı ama karşısındaki adam onu geri çevirmişti. Hilal Eryiğite saf bir nefretle bakıyordu, Eryiğit ise kısık gözlerle içi gidercesine bakıyordu.

"Dayanamadım" dedi Eryiğit, sigarasının ucunu ateşlerken ve gece karası gözleri Hilaldeyken " evet Allah belamı versin 1 haftaya bile dayanamadım." devam etti keskin gözlerle bakarken "evet kendime engel olamıyorum. olabilseydim en başından olurdum."

Hilalin gözünden bir göz yaşı süzüldü yanağına ve aynı zamanda yaşı takip eden koca adamın dertli olan yüreğine "Başkasın sanmıştım, Sığındığım en güvenilir en koruyucu yerdin." dedi Hilal acıyla karşısındaki adamın canını acıta acıta, gözlerine soğuk bir ifade büründü Hilalin " Bana saygın bile yokmuş 1 hafta nefes almak istedim sadece, yüzünü görmek istemiyorum dedim sana, biraz olsun anlayış bekledim ama sen bencilin tekisin"

Acıya bürünen ifadesini toparladı Eryiğit Koran ifadesizliğine geri döndü "haklısın bencilin tekiyim, 1 hafta yüzümü görmüşsün görmemişsin bir şey değişmez çünkü tüm hayatın böyünca bakabileceğin tek yüz benim yüzüm olacak".