Süveyde: Dem

"Ve bazen sevmektir, ölmek. Onun için her şeyi göze alabilmek..."
Yaşamaktan korkan bir kadın, yaşamaya âşık eden bir adam.
Sigaradan nefret eden bir kadın, sigara tutuşuna bile âşık olunan bir adam.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Ölüm, ölüm olalı bu kadar güzel olmamıştı." Dedi adam uzaktan kadına bakarken. "Ona dokunamadığım her an biraz daha ölüyorum ama ona bakıyor olmak bile yaşamam için bir sebep bana. Ne güzel bir çıkmaz ne de güzel bir çaresizliksin sen bana." Derin bir nefes alıp yavaş adımlarla takip etti kadını. Yürürken dans eden saçları adamı hayata bağlayan halatlardı adeta. Hafif esen rüzgârın kadından çalıp adama getirdiği o naif kokusu da adamın olmasa yaşayamayacağı oksijeniydi.
Kadın durdu, adam durdu.
Kadın yüzünü adama döndü, adamın kalbi durdu.
Kadın gülümsedi, adam bu kadar yaşamak yeter dedi.
Kadın adama bir adım attı, adam kadını bekledi.
O uzun süren sessizliği adamın en güzel melodisi böldü.
Kadın kafasını dikleştirip adama baktı. "Buldum seni." Bir adım daha attı. "Sobe!"
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Kadın kandan korkuyordu, adam kan kokuyordu." Dedi kadın adamın kulağına fısıldarken. "Senden korkacağım bu kadar çok şey varken..." durdu ve derin bir nefes alıp mavilere daldırdı yeşillerini. "Nasıl oluyor da en çok senin yanında korkusuz oluyorum?"