Beyazın kirlenmesi gibi bir şey onların arasındaki şey, tanımlanamıyor. Ne kadar beyaz çamura batsa siyahtan farkı olmuyordu, yıkandıkça çıkmayan bir lekeye bürünüyordu. Beyaz, ne kadar kirlendikçe onların arasındaki aşk o kadar kirleniyordu ama tutku ve sevgi azalmıyor, eskisinden daha güçlü bir hal alıyordu. Belki o lekeyi temizleyecek şey onların hiç bitmeyen ve gün geçtikçe artan sevgileriydi.
Hayata sıfırdan başlamak geçmişi unutmak belki iyiydi ama derinlerde yaşayan aşkı gün yüzüne çıkarmak bir hayli zordu. Çabalasa da o siyaha bürünmüş olan aşk kalbinin derinliklerinde kalbinin güzel bahçesine çıkmıyordu. O aşkı kalbinin kuytu köşelerine iten ise aşktı, o simsiyah ve siyahlıktan kurtulamayan aşktı.
Mutlu olmak onlar için çok zor. Aşklarını yaşamasınlar diye engel olanlar onları mutsuz ederler. Onları simsiyah yapmaktan kurtaramazlar.
Yayım Tarihi:
Ben Güniz Demir
17 yaşımda hayatımın gerçeğiyle yüzleştim.
Ailemin aslında ailem olmadığını öğrendim.
Hayatımın kırılma noktasında benimle beraber olmaya var mısın?