Ben Derin Uzer sakin,suskun,biraz çılgın kendi halinde bir lise son sınıf öğrencisiydim
taki onunla tanışına dek...
Onunla tanışmadan önce korkardım sevmekten.Aşık olmaya,inanmya cesaretim yoktu.Çünkü hayal kırıklığını göze alamayacak kadar korkaktım.Başkasına sorduğumda bunun iyi olduğunu söylerdi.Hissetmekten kaçmak acıyla boğuşmaktan iyidir,der avuturdum kendimi.Kaçmaya alışmıştım nasılsa.Peki ya aşk,peki tutku,ya inanç?Bunlar gerçek bir dünyada bulamayacağım kadar güzel şeyler olmalıydı.Fakat yanılıyordum.O zamanlar,benim de herkes gibi seveceğimi bilmiyor,ihtimal vermiyordum.Halbuki dünyada benim bile içimi kasıp kavuracak bir can nefes alıyordu.Onu bulmak,neden yaşadığımı bulmaktı aslında.Onu bulmak,içine düştüğüm karanlıktan çekip çıkaracak bir el bulmaktı.
Onu bulmak,kendimi bulmaktı...
İşte şimdi bir parçam tamamlanmışdı...