Normalde çekingenseniz sizin için arkadaş edinmek pek kolay değildir. Utangaçsanız her işi kolayca yapamazsınız. Cesaret gerektiren şeyleri ne kadar isterseniz isteyin elinizin tersiyle itersiniz. Hayat beni bu durumdan çekip alan en önemli unsuru, annemi, bir tekerlekli sandalyeye bağlayınca ne oldu dersiniz? İçime kapanmayı seçtim. Yapmak istediğim onlarca şeyi elimin tersiyle ittim. Mutlu olmayı öğrenmek varken, yaşamanın tadını almayı kendime yasakladım. Çoğu şeyi reddettim. Birgün biri çıkageldi karşıma. Çok seveceğim biri. Tüm kalbimle seveceğim biri. Doğru bildiğim tüm yanlışları düzeltti benim için. Bana asıl 'yaşamak' neymiş gösterdi. Aşık olmamak elde değildi sanki. Sonra "Kapat Gözlerini" dedi. Kapattım. Devam etti. "Kapat Gözlerini ve sadece bizi düşün. Her solukta sevgimizi içine çek. Hayat senin onu sevmeni bekliyor. Tıpkı benim seni beklediğim gibi."