KOMİSER:İZEL

Sessiz, ürkütücü karanlıkta sadece silahların sesleri duyuluyordu. Genç kız sıkıca tuttu silahı, karșısındaki adama doğrulttu. Adam genç kızı baștan așağı süzdü. Yüzüne yaydığı sinir bozucu gülümsemesini yerleștirerek kıza baktı.

" Komiser, karșımda tek bașınasın. Pek șansın yok gibi duruyor."

" O kadar emin olma ilhan. Sende biliyorsun ki, asla elimden kurtulamayacaksın."

Evet herkes komiseri iyi tanırdı. Yaptığı ișlerdeki bașarısını bilmeyen yoktu. Komiserin dik bașlı olması, kurallara uymayan yapısı ve her operasyonda pantersiz çalıșan ama her zaman takdir edilen biriydi. İzmir'in emin ve dik durușu İlhan'ın biraz korkmasına ve tedirgin olmasına sebep oldu... İlhan belinden çıkardığı silahı etrafa sıkmaya bașladı. Genç kadın kendini korumak için hurdaya dönmüș olan arabanın arkasına saklandı. Bir süre sonra silah sesleri kesilince, komiser yerinden çıktı ve ilhan'ın peșinden koștu. Ara sokaklardan geçerek caddeye çıktı. Caddenin karșındaki ara sokakta onu görünce , canını düșünmeden hemen yola atladı. Ve gecenin karanlığında tiz bir lastik sesi duyuldu. Komiserin bedeni soğuk kaldırıma serildi. Genç kız doğruldu ve arabanın içindeki adama baktı. Bu adamla șimdilik uğrașmaması gerektini düșündü ve hızla kalkarak koșmaya bașladı. Ama artık çok geçti çünkü İlhan çoktan gözden kaybolmuștu. "Allah kahretsin, Allah kahretsin... Hepsi o ahmak adamın yüzünden...Umarım bir daha karșıma çıkmazsın."