For Kitt Lazarus it all takes time. He knows what his priorities are, study, goals, and most of all, himself. It never became love and commitment because he knows that there is still a part of him that love should be avoided, that it scares him to make him feel that it is a dark night without light, without stars, and even moon. Pero para kay Kitt, sa huli hindi naman mahalaga kung sino ang para sakaniya, hindi na para isipin kung may darating ba o wala, dahil para sakaniya, meron man o wala, kaya niyang mag bigay ng pagmamahal basta't siya ay handa.
Until his great friend Irish Given, seems to be as fast as the meteor to change his perspective in life.The clarity that Irish brought to Kitt's perception in life, was as bright as the night sky, shines like a shooting stars, and dazzling as moonlight.
Tama nga lang ba na mag tago ang makinang na bituin at maliwanag na buwan mula sa likod ng ulap- gaya ng isang lihim na pag tingin kung saan ito ay dapat na patago lamang.
Liwanag ang bigay, sa madilim na daan , sabay na sasalubungin ang hinaharap, aasang ang liwanag ay hindi na muling mawawala.
Inalagaan ni Maggie sa batang puso niya ang pag-ibig kay Lawrence, nine years her senior. It was a deep crush na nauwi sa pag-ibig. Kinse anyos siya nang pangahas na manghinging halik mula sa binata. And when they did that on the night of her birthday, hindi niya akalaing yon na rin ang huling pagkikita nila ng binata.
She was graduating in college nang makatanggap siyang imbitasyon ng kasal nito. It almost tore her heart pero nagawa niyang saksihan ang okasyong iyon. She hated the woman he married yet she loved him more.
Years later, nang muli silang makita, idineklara ni Lawrence ang pagpapa-annul ng kasal nito. Hudyat na ba iyon na may pag-asa nang matupad ang pangarap niyang pag-ibig para rito?