Yedi Hayat
  • Reads 3,641
  • Votes 304
  • Parts 4
  • Reads 3,641
  • Votes 304
  • Parts 4
Ongoing, First published Nov 20, 2022
1 new part
Yıllar önce bir yangında altı arkadaşıyla beraber ölen bir gencin davası bizim tanışmamızı sağlamıştı. 

Biz yedi gençtik, yedi farklı hayatı yaşayan yedi genç. Bizim ortak yanımızdı, hepimiz ölmeyi istiyorduk. Ve bizi bir araya getiren, aynı gün okuduğumuz okullarda yangın çıkması ve bizi aynı koleje nakil etmeleriydi. 

Nakil edildiğimiz okul, Gece Koleji yıllar önce bir yangında altı arkadaşıyla beraber ölen bir gencin anısına kurulmuştu. Davası kapanmayan bir yangın. 

Ailesi tarafından sevilmeyen yedi gençtik biz. Kendi ailemizi kurmuştuk birbirimizle. Biz dünyanın sonuna doğmuştuk. Peki ya bu davayı çözebilir miydik? 

"Yedi eksi bir eşittir sıfır."

kapak tasarımı; @GeceninnYazariii
yayınlanma tarihi; 25.11.2022 / **01.2025
All Rights Reserved
Sign up to add Yedi Hayat to your library and receive updates
or
#86hayat
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
manipulative  cover
OBSIDIAN: Stark's Daughter cover
I Hate You - [TR] cover
76. Açlık Oyunları cover
Bir Lestrange Hikayesi cover
Alev (Kadın Asker) cover
Ufaklık || Kerem Aktürkoğlu  cover
Son Kadeh |Kerem Aktürkoğlu| cover
Nerdesin Kayla? - (Gerçek Ailem) cover
Yes Chef | Alican Sabunsoy cover

manipulative

48 parts Ongoing

Gözlerin gözlerimle uzun süre temas etmekten çekiniyor. Saçlarını kulağının arkasına sıkıştırırken alt dudağını kemiriyorsun, oturduğun yerde bir türlü rahat edemiyormuşçasına kıpırdanıyorsun. Düşüncelerini dev bir bilboard'ta yazıyor gibi net bir şekilde okuyabiliyorum, elinde olsaydı zamanı geri alır ve benimle henüz tanışmadığın herhangi bir güne dönerdin. Bir zamanlar benim için bir kitabın sayfalarına yazılar yazardın. Beni güldüreceğini bilirdin ve hevesle benden gelecek cevapları beklerdin. Thames nehrinin ışıkları altında beni ilk kez öpmüştün, yağmur kokusunun kapladığı ve ağaçların loşlaştırdığu ormanda ilk kez elimi tutmuştun, seni ağlarken gördüğüm gün sokakta kollarını ürkekçe bedenime sarmıştın... Duyguların ve anlamların bir film efekti gibi kaybolduğu gri dünyamda, parlak renklerinle beni büyülemiştin. Nefesimi kesmiştin, sonra da nefesim sen olmuştun. Şimdiyse kaçacak delik arıyorsun.