7 yaşındayken alı koymuşlardı beni normal hayattan. Daha 7 yaşında iken Abyss sayesinde dövüş sanatları ile ilgili tüm dalları öğrenmiştim. Öğrenmekle kalmamış, eğitilmiştim. Küçükken annem bana hiç diğer kız çocuklarının yaptığı şeyleri yaptırmamıştı. Mesela, asla ama asla elbise giydirmemişti, insana özgüveninin rahatlık sayesinde oluştuğunu söyleyip dururdu. Bale' ye gitmemiştim. Biri gelip de bana nakış öğretmemişti, bunlar her kız çocuğunun yaptığı şeylerdi. Tabii, benim dışımda. Ben Yankı, evet adım bir erkek adı gelebilir kulağınıza ama adım bu. Aslında ismimim böyle olmasının bir sebebi vardı ve o sebepte çok basitti : Beni büyüten kişiler değiştirmişti ismimi. Ne kadar da ilginç değil mi? Bence de öyle. -hala alışamadım bu isme.- 7 yaşım asla unutamayacağım bir yaş idi, bunun sebebi ise biyolojik ailemden kurtulmuştum. Ve beni büyüten insanlar bana ilk defa yuvadaymışım gibi hissettirmişlerdi. Tabii, 12. doğum günümde yapılan kazaya kadar öyleydi..