Sevgili günlük; Dolu dolu bir yaz tatilinden sonra okula başlamak çok zordu. Sabah saat 6:30’da kalkıp okul formasını giyinmek ise tam bir işkence. Ama bütün bunlara rağmen yüzümde gülücüklerle kalktım bu sabah. Onu göreceğimi düşünmek bile sırıtmama yetiyordu. O huzurdu, biraz güven, sonsuzluk gibi. Öyle uzaktan sevmeye alışmıştım ki, artık ben gibiydi. Yakın ama bir o kadar da uzak. Todos los derechos reservados