Hüzünlü Bir Gençlik Bölüm 2

Liseye başladığımda herşeyin iyi olacağını düşünmüştüm okuldaki bütün herkes gibi bende arka sıradakiler,pis yedili v.b iğrenç dizilerden etkilenip karakterime o kurgulardan bir karakter beğenip kendimi ona benzetmeye çalışmıştım hiç kimse kendi gibi değildi herkes yarın bir dizi yıldızı olup okula son model mercedes ile geleceğini düşünüyordu.Üstümüzdeki bu yalandan olan kurgudan kurtulmamız gerekiyordu ve istemesek te hepimiz arınmıştık.
İlkokul sıralarını özlediğimiz her şekilde belli oluyordu en özlediğimiz şey eskisi gibi şımarık olmaktı.Öğretmenlere terbiyesizlik,istediğimiz kadar devamsızlık,her şekilde sınıfı geçmek gibi ayrıcalıklarımızdan da kurtulmuştuk lisenin bana verdiği tek tecrübe gerçek aşk ve sevginin lisede bulunduğuydu bunun yaşla başla kesinlikle alakası olmadığını daha ilk bakışta anlamıştım,lise aşkının en büyük olayı o kadar strese karşı göğüs geren bir sevginin bulunmasıydı,tutacak sıcak bir el,ortak bir sıkıntıda dertleşecek aşık olunacak bir kişi herkes bir kaç ay sonra sevgiliye ihtiyaç duymuştu tahminime göre sadece eğlencelikti nedense ben gerçekten sevdiğimi düşünüyordum ben sıradan bir söze aşık olacak bir kişiydim tuvalette sigara içerken sıkıcı dersleri dinlemeyip gözlerimi dinlendirdiğim de aklımda olan tek şey buydu başka hiç bir şey umurumda değildi sadece aşık olduğum kişi ilgili hayaller kuruyordum.Okuldaki benim gibi başarısız bir kaç kişi ile birlikte konuştuğum tek konu buydu sigara içerken daha fazla zevk duymaya başlamıştım çünkü eskisi gibi arkadaş ortamında başlamış ve sırf havasına sigara içen bir salak değildim artık nedense dertlendiğim de benim için bir ağrı kesici olmuştu.Belli bir seviyeden sonra işkence gibi geliyordu artık okul sizin o son model dediğiniz telefon olacak traş makinesiyle sevdiğim kıza mesaj yazma cesaretinde bulunmuştum ve reddedilmiştim artık yüzüne bakamıyordum okul içindeki tatilimden olmuştum onun gözlerine bakarken kendi gözlerimin dinlendiğini ait olması gereken yere baktığını biliyordum.