The Way I Look At Life

Reads 72
Votes 12
Parts 3

Reads 72
Votes 12
Parts 3

alone amthoughts art dreams greek greekpoetry life mentalhealth midnight midnightthoughts night poetry μέλλον όνειρα

Όταν ανοίξει η αυλαία 
κρατά μου σφιχτά το χέρι  
Ψιθυρισε μου λόγια ωραία 
Σαν την ευχή στο πευταστέριAll Rights Reserved

alone amthoughts art dreams greek greekpoetry life mentalhealth midnight midnightthoughts night poetry μέλλον όνειρα

Table of contents

3 parts

#30night

Content Guidelines

You may also like

ΡΕΑΛΙΣΜΌΣ: 1Η ΘΈΣΗ: 7/7/20 - 10/7/20 Ρεαλισμός: 2η θέση: 1/6/20 - 4/6/20 Feeling: 5η θέση: 14/6/20 - 22/6/20 Όταν νιώθεις πως τα πάντα στρέφονται εναντίον σου...πως ο κόσμος σου όπως τον ήξερες σιγά σιγά καταρρέει.. ότι προδώθηκες, πληγώθηκες.. πώς το διαχειρίζεσαι όλο αυτό; Εγώ ακολουθώ μια τακτική που πολλοί θα χαρακτήριζαν κλισέ και βαρετή: Γράφω. Ατελείωτα, με μανία, ως να κοπάσει η καταιγίδα μέσα μου, ως να κατλαγιάσει η ψυχή. Και έτσι ξαφνικά έρχονται οι αναλαμπές..οι ιδέες που τόσο απρόσμενα εμφανίζονται στο νου κι εγώ πρόθυμα τους δίνω υπόσταση και μαθαίνω να τις αγαπώ, όντας δημιουργήματα μου. Ξέρω, ξέρω..και ποιος νοιάζεται; Λοιπόν.. νοιάζομαι εγώ..κι αυτό είναι το μόνο που μετράει..

Μια συλλογή από ποιήματα. Πιο συγκεκριμένα, η πρώτη μου. Αυτά.

Το χάος μας... (#9 Στην ποίηση-18/2/2016)

Μερικές φορές το να βγεις από το σκοτάδι είναι πιο δύσκολο από το βυθιστείς σε αυτό

Ο Μάρκος ζει στην Αθήνα ως φοιτητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Μόνος αναζητά το δώρο της ζωής. Εκείνο το δώρο που θα τον ξυπνήσει από τον άστατο κόσμο του. Εκείνο το δώρο που θα φέρει τα πάνω κάτω.

Τα ποιήματα της θλίψης by dhlwnw-pessimistria

Ο πόνος δίνει τεράστια έμπνευση τελικά.

English Literature Piece by Thehalf-bloodwitch

Όταν το μυαλό εμποδίζει την καρδιά. Όταν τα λόγια χάνονται εκεί που πρέπει να εμφανιστούν. Όταν δυο καρδιές, ακουμπούν η μία πάνω στην άλλη, τα λόγια λιγοστεύουν. Τα λόγια μένουν στο κενό. Είτε σε τρώνε, είτε τα αφήνεις να σε κατευθύνουν προς το πεπρωμένο σου. Λόγια που δεν ειπώθηκαν, ματιές ισχυρές που ποτέ δεν ματώθηκαν.

Βιβλία Που Ποτέ Δεν Θα Γράψω by Vasowrites

Σκέψεις διάσπαρτες χωρίς σκοπό. Σκέψεις που ίσως διατυπωμένες ηρεμήσουν την ψυχή και το είναι μου. Σκέψεις που δεν θα γίνουν τα βιβλία που ονειρεύομαι. Άνθρωποι που δεν αναταποκρίνονται σε αυτό που πίστευα για εκείνους Επαγγελματίας στην υπερανάλυση, στην στεναχώρια, στο άγχος και στη σκέψη. Στο πείσμα του να θυμάμαι. Όσα έζησα, όσα είπες, όσα είδα, όσα σκέφτηκα. Σε αυτή τη συλλογή κειμένων θα βρείτε, συλλογισμούς που με βασάνιζαν συμπικνωμένους σε δύο φράσεις, μέχρι συλλογισμούς που επεκτάθηκαν σε εικόνες και σχήματα, και σαν αστέρια στόλιζαν τις νύχτες μου. Θα βρείτε την διακαή ανάγκη να διατυπώσω όσα νιώθω, σε μια ακούσια προσπάθεια να νιώσετε και εσείς. Ξεκινώντας από: Τον Μάρτιο του 2016, φτάνοντας μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2017. Μέσω αυτής της συλλογής ένα έχω διαπιστώσει: όσο υπάρχει ελπίδα η ζωή θα ομορφαίνει. Εύχομαι αν ελπίζετε (σε ό τι και αν ελπίζετε) να μην πάψετε ποτέ, και αν πάλι δεν ελπίζετε να βρείτε κάτι (ότι και αν μπορεί να είναι αυτό) που θα σας δώσει αυτό που σας λείπει. Μπορείτε πάντα να διαβάσετε και την συνέχεια "Όσα δεν ένιωσες" που βρίσκεται στο προφιλ μου 18/01/18 1

ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ by xathikehalhtheia

Κάποια γεγονότα στην ζωή μου με έκαναν να γυρίσω πίσω. Αυτό εδώ είναι ένα πολύ προσωπικό λεύκωμα αφηρημένων σκέψεων και συναισθημάτων αποτυπωμένα με απόλυτη ειλικρίνεια στην πιο ωμή μορφή τους. Όπως τα έγραψα τα άφησα δίχως επεξεργασία. Το συγκεκριμένο λεύκωμα δεν γνωρίζω αν θα δημοσιευθεί επίσημα ποτέ ή αν θα έχει αυτή τη μορφή. Αυτό είναι ένα παράθυρο στην ψυχή μου. Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου.

Αναλαμπές

ΡΕΑΛΙΣΜΌΣ: 1Η ΘΈΣΗ: 7/7/20 - 10/7/20 Ρεαλισμός: 2η θέση: 1/6/20 - 4/6/20 Feeling: 5η θέση: 14/6/20 - 22/6/20 Όταν νιώθεις πως τα πάντα στρέφονται εναντίον σου...πως ο κόσμος σου όπως τον ήξερες σιγά σιγά καταρρέει.. ότι προδώθηκες, πληγώθηκες.. πώς το διαχειρίζεσαι όλο αυτό; Εγώ ακολουθώ μια τακτική που πολλοί θα χαρακτήριζαν κλισέ και βαρετή: Γράφω. Ατελείωτα, με μανία, ως να κοπάσει η καταιγίδα μέσα μου, ως να κατλαγιάσει η ψυχή. Και έτσι ξαφνικά έρχονται οι αναλαμπές..οι ιδέες που τόσο απρόσμενα εμφανίζονται στο νου κι εγώ πρόθυμα τους δίνω υπόσταση και μαθαίνω να τις αγαπώ, όντας δημιουργήματα μου. Ξέρω, ξέρω..και ποιος νοιάζεται; Λοιπόν.. νοιάζομαι εγώ..κι αυτό είναι το μόνο που μετράει..

More details